Sommige mensen groeien op in een wereld geregeerd door chaos, zoals de Joods-Hongaarse componist György Ligeti. Geboren na de Eerste Wereldoorlog in een versplinterde Balkan, was hij de enige overlevende van zijn familie tijdens de Holocaust. Daarna probeerde de communistische dictatuur hem elf jaar lang te weerhouden zijn eigen muzikale stem te vinden, voordat hij in 1956 naar het Westen vluchtte.
De Duitse violist Isabelle Faust speelt in Amsterdam het Vioolconcert van Ligeti, een uitputtend meesterwerk vol paradoxen. Ligeti streefde naar onvolmaaktheid en vroeg de musici om dit perfect uit te voeren. Het is verraderlijk, zowel technisch als psychologisch. Het openingsdeel is een snelle beweging langs de afgrond van het onmogelijke, een dans tussen kracht en precisie. Het gevoel van schizofrenie ligt op de loer. Het tweede deel begint met een verstild koraal, gevolgd door golven die elkaar opvolgen als de branding. Het slotdeel verenigt alle beelden uit eerdere delen. Het is een magistraal vioolconcert dat de violist tot het uiterste drijft.
Ligeti wilde met zijn Vioolconcert vraagtekens zetten bij het streven naar volmaaktheid. Voor Faust is technische perfectie een noodzakelijk fundament voor muzikale uitdrukkingskracht. Volmaaktheid is een onbereikbaar punt in de verte. Musiceren is een reis, geen bestemming.
Faust vindt het fascinerend dat het Vioolconcert van Ligeti, net als andere vioolconcerten, eindeloos ontdekkingsmogelijkheden biedt. Ze speelt al decennia het Vioolconcert van Beethoven en blijft nieuwe inzichten en ervaringen ontdekken.
Isabelle Faust sluit Ligeti in Luzern af met het gezang van een vogel in haar cadens. Dit doet denken aan haar recente album met vioolconcerten van Locatelli. Beiden waren uitvinders op hun eigen manier en voegden nieuwe dimensies toe aan het vioolspel. Faust ontdekte met dirigent Giovanni Antonini behalve technische hoogstandjes ook veel emotionele diepte bij Locatelli. Ze beschouwt de barokcomponisten als mensenkenners die via muziek onze gevoelens wisten te bespelen.
Faust doet altijd grondig onderzoek naar de bronnen van de muziek op haar lessenaar voordat ze haar fantasie laat inkleuren.
