Het concept van buitenaards leven is al geruime tijd een bron van fascinatie voor zowel wetenschappers als het grote publiek. En het meest recente onderzoek van het NASA Jet Propulsion Laboratory, gepubliceerd in JGR: Planets, biedt meer bewijs dat er leven is buiten onze wereld. De studie toont de invloed aan van oceaanstromingen op de rotatie van de ijskorst van de Europa. Dit geeft aan dat de interne oceaan van de maan de ijsschaal mogelijk voortbeweegt. Het zou zijn rotatie in de loop van de tijd mogelijk kunnen versnellen en vertragen.
Vanwege zijn potentieel om leven te ondersteunen, heeft Europa, een van de grootste manen van Jupiter, al lang de aandacht van onderzoekers getrokken. In overeenstemming met eerdere studies was Europa’s ijzige buitenkant hoogstwaarschijnlijk vrij zwevend. Het draaide in een tempo dat verschilt van dat van het binnenste rotsachtige oppervlak en de oceaan. De nieuwste studie is echter de eerste die laat zien hoe de ijzige schelprotatie van Europa kan worden veroorzaakt door de oceaanstromingen.
De onderzoekers simuleerden de beweging van Europa’s oceaanstromingen met behulp van computermodellen om hun conclusies te trekken. Wetenschappers berekenden de weerstand of de horizontale kracht. Dit is de kracht die de oceaan van de maan uitoefent op de ijslaag erboven. Het doel was om te bepalen hoe de kracht van de oceaanstromingen en hun weerstand tegen het ijzige oppervlak zouden bijdragen aan de geologische kenmerken die aan de buitenkant van Europa werden waargenomen. De simulaties toonden aan dat richels en scheuren op het maanoppervlak het gevolg kunnen zijn van de ijzige schaal. De ijzige schaal wordt geleidelijk langer en stort in terwijl hij in de loop van de tijd wordt geduwd en getrokken door de oceaanstromingen.
Het feit dat de NASA Europa Clipper-missie meer licht kan werpen op het draaien van Europa’s ijzige schaal, maakt dit onderzoek bijzonder intrigerend. Wetenschappers zullen de rotatiesnelheid van de ijzige schaal nauwkeurig kunnen bepalen. Door de door het ruimtevaartuig verzamelde gegevens te analyseren, zal deze taak worden voltooid. De missie zal kijken naar de posities van de kenmerken van het ijsoppervlak. Het doel is om te beoordelen of de ijzige schaal van de maan in de loop van de tijd is verplaatst,
Hamish Hay, een onderzoeker aan de Universiteit van Oxford en de hoofdauteur van de studie, verklaarde dat we ons nu bewust zijn van de mogelijke link van de interne oceanen van beide planeten met hun oppervlakken. Hiermee kunnen we misschien meer te weten komen over zowel hun geologische verleden als dat van Europa. Het kan nuttig zijn om dit onderzoek te gebruiken om te begrijpen hoe de rotatiesnelheden van andere oceaanwerelden in de loop van de tijd zijn geëvolueerd.
De resultaten benadrukken ook hoe belangrijk het is om te begrijpen hoe de oceaancirculatie functioneert in buitenaardse omgevingen. De onderzoekers creëerden gedetailleerde simulaties van de oceaan van Europa met behulp van methoden die zijn ontwikkeld voor het bestuderen van de oceaan van de aarde. Hierdoor kunnen ze de subtiliteiten van de watercirculatie onderzoeken en hoe verwarming en koeling deze beïnvloeden.
Het belangrijkste wetenschappelijke doel van de Europa Clipper-missie is het vinden van mogelijke leefgebieden voor leven onder de ijzige maan van Jupiter. Het grondige onderzoek van Europa door de missie zal nuttig zijn voor onderzoekers. Het zal hen helpen het astrobiologische potentieel voor bewoonbare werelden buiten de aarde te begrijpen.
