Met de lancering van Terran 1, de eerste 3D-geprinte raket ooit, zal Relativity Space, een bedrijf gevestigd in Californië, een mijlpaal bereiken. De afgelopen 7 jaar heeft het bedrijf besteed aan het perfectioneren van de technologie. Het viert de lancering van de raket, die woensdag zou opstijgen. Hoewel er geen commerciële vracht wordt vervoerd, zal de eerste vlucht een mislukt 3D-geprint raketonderdeel vervoeren van een eerdere poging om een vaartuig te bouwen.
Met 85% 3D-geprint is de 35 meter hoge Terran 1-raket verreweg de grootste 3D-geprinte structuur ooit gemaakt. De 3D-printtechniek vindt uitgebreide toepassing in meerdere industrieën. Het maakt gebruik van machines die autonoom opeenvolgende lagen zachte, poedervormige of vloeibare materialen “printen”. Deze materialen worden vervolgens snel gestold of versmolten om solide, driedimensionale dingen te creëren. Objectontwerpen worden gescand vanuit digitale blauwdrukken.
Relativity Space zet zijn toekomst in op de kostenbesparingen die het verwacht door het stroomlijnen van zijn productieprocessen voor raketten. Het gebruik van enorme, gerobotiseerde 3D-printers zal het bereiken van dit doel mogelijk maken. Relativity Space gebruikt 3D-printers om veel van haar productieprocedures te stroomlijnen. Bovendien maken 3D-printers gemakkelijker ontwerpaanpassingen aan raketten als die nodig zijn nadat ze zijn opgestegen. Dit elimineert de noodzaak van een ingewikkelde toeleveringsketen, die normaliter raketverbeteringen zou vertragen.
Terran 1 is ontworpen om satellieten in een lage baan om de aarde (LEO) te lanceren met een laadvermogen van 2.755 pond. Aan de andere kant heeft Relativity Space de Terran R ontwikkeld, een grotere, 3D-geprinte herbruikbare raket die het van plan is in 2024 te lanceren. Dit is het gevolg van de afnemende vraag naar die categorie van het draagraket. Relativity Space heeft voor meer dan $ 1,65 miljard aan lanceringscontracten ondertekend. De contracten zijn voor beide raketten, waarbij de grotere Terran R het grootste deel van die verkopen voor zijn rekening neemt.
De innovatieve benadering van het bedrijf om de productiekosten te verlagen, staat in contrast met de meeste van zijn concurrenten. De meeste van zijn concurrenten hebben zich geconcentreerd op het verlagen van de kosten door raketten te ontwikkelen die ontworpen zijn om herbruikbaar te zijn. Een voorbeeld zijn de Falcon 9-boosters gemaakt door Elon Musk’s SpaceX. Relativity Space is een van de vele Amerikaanse raketbedrijven die concurreren om te voldoen aan de stijgende vraag naar goedkope lanceringsdiensten.
De vraag wordt momenteel gedreven door zogenaamde megaconstellatieplannen van ruimtevaartorganisaties. OneWeb, SpaceX en Amazon van Jeff Bezos zijn enkele van de bedrijven die in de nabije toekomst tienduizenden internetstralende satellieten in een lage baan om de aarde (LEO) willen lanceren. Terwijl OneWeb en Amazon vergelijkbare enorme raketten van verschillende lanceringsbedrijven willen gebruiken voor hun satellieten, gebruikt SpaceX momenteel zijn zware raketten om zijn Starlink-netwerk in een baan om de aarde te brengen. Volgens een aankondiging van de firma’s vorig jaar, zal OneWeb zijn nieuwste satellieten lanceren op Terran R vanuit Relativity Space.
Een opmerkelijke prestatie voor het bedrijf en de grotere ruimtevaartindustrie is de Terran 1-raket van Relativity Space. Het gebruik van 3D-printtechnologie bij de productie van raketten heeft het potentieel om de sector volledig te transformeren en de productiekosten drastisch te verlagen. Relativity Space is goed gepositioneerd om van deze trend te profiteren. Dit komt door de innovatieve benadering van de ontwikkeling van raketten, aangezien de behoefte aan betaalbare lanceringsdiensten blijft toenemen.
