Een recent NASA-onderzoek suggereert dat de kosten en gevaren van orbitaal puin kunnen worden verminderd door het te verwijderen. Orbitaal puin is een toenemende zorg voor satellietoperators. Het onderzoek biedt een grondige kosten-batenanalyse van de reparatie van orbitaal puin. Het werd op 10 maart vrijgegeven door NASA’s Office of Technology, Policy, and Strategy. De studie onderzocht verschillende methoden om zowel grote als kleine brokstukken te verwijderen. Bovendien onderzocht het de voordelen die ze gaven aan satellietexploitanten. Dit had tot doel de noodzaak van ontwijkingsmanoeuvres te verminderen en satellietverliezen als gevolg van botsingen met puin te voorkomen.
Op basis van het rapport kunnen sommige technieken voor het verwijderen van orbitaal puin zichzelf in minder dan tien jaar terugverdienen. De meest efficiënte methoden waren het verwijderen van kleine brokstukken tussen 1 en 10 centimeter groot met behulp van lasers op de grond en in de ruimte. Beide lasertechnologieën zouden binnen tien jaar voordelen opleveren die opwegen tegen hun kosten. Andere succesvolle strategieën waren onder meer “just-in-time botsingen vermijden”. Dit omvat het inzetten van raketten of lasers om rotzooi weg te duwen van satellieten of ander puin om botsingen te voorkomen. In het slechtste geval duurt het slechts enkele decennia voordat dergelijke methoden netto voordelen opleveren.
Volgens het rapport kunnen er aanzienlijke initiële kosten verbonden zijn aan het ontwikkelen en inzetten van herstelmogelijkheden. Het realiseren van voordelen kan worden uitgesteld. Als gevolg hiervan lijken er misschien niet genoeg prikkels te zijn om snel actie te ondernemen. Grotere stukken puin die naar de aarde terugkeren, kunnen binnen 20 tot 25 jaar break-even bereiken. In het slechtste geval kan een eeuw nodig zijn. Vergelijkbare tijdlijnen werden ontdekt in de studie voor een “sweeper” ruimtevaartuig dat klein afval zou verwijderen.
De indruk dat dergelijke apparaten als wapens kunnen worden gebruikt, is een probleem bij het gebruik van lasers om puin op te ruimen. Desalniettemin bleek uit de studie dat de lasertechnologie voor het verwijderen van puin onvoldoende kracht heeft om een levensvatbaar wapen te zijn tegen operationele satellieten. Percepties kunnen echter een grotere uitdaging zijn om te beheren.
Interessant genoeg ontdekte het rapport dat de huidige kosten van puin voor satellietexploitanten laag zijn. Het model van het rapport, dat beperkt was tot Amerikaanse operators, berekende dat de jaarlijkse uitgaven van deze operators slechts $ 58 miljoen zouden bedragen, waarbij zowel militaire als commerciële operationele satellieten het grootste deel van dit totaal voor hun rekening zouden nemen. In het rapport werd gesteld dat er nog steeds rekening moet worden gehouden met herstelstrategieën zoals die welke zijn onderzocht.
Bhavya Lal, de associate administrator voor technologie, beleid en strategie bij NASA, onderstreepte het belang van het evalueren van de doeltreffendheid van mitigatie, tracking, karakterisering en herstel op een manier die het mogelijk maakt om risicoreductiemethoden naast elkaar te vergelijken. Met behulp van dergelijke informatie kan de meest efficiënte portefeuille voor risicovermindering worden begrepen. Lal verklaarde dat NASA, voorafgaand aan het begin van een tweede fase die het model zal verbeteren en nog kleinere brokstukken zal integreren, van plan was een rondetafelgesprek te organiseren met verschillende belanghebbenden om feedback over het onderzoek te vragen.
