Mensen nemen de dreiging van asteroïden die de planeet treffen niet serieus. Het is cruciaal om de zorg te erkennen zonder het te overdrijven. Dit is de reden waarom zelfs organisaties gevaarlijke items en onderzoeksstrategieën catalogiseren om ze te vermijden. Het hangt af van de grootte, snelheid en dichtheid van de asteroïde of hij door het net weet te komen. Een relatief beperkt aantal asteroïden – slechts zeven – is gevonden en gevolgd voordat ze onze planeet troffen. Gelukkig werden ze een paar uur voordat ze in de atmosfeer ontstaken gevonden. Hierdoor hadden mensen voldoende tijd om te vluchten als ze in gevaar waren.
Historische voorbeelden geven ons een idee van de veiligste afstand tot een asteroïde-inslag. De exacte afstand is echter afhankelijk van de kenmerken van de asteroïde. Objecten die bekend staan als “stadsmoordenaars” zijn objecten die een hele metropool kunnen wegvagen zonder een massale uitsterving te veroorzaken. Het Tunguska-incident in 1908 is de meest bekende illustratie. Boven de Podkamennaya Tunguska-rivier in Siberië spleet een grote asteroïde met een diameter van wel 60 meter hoog in de atmosfeer uit elkaar. Volgens schattingen had het evenement de energie van drie tot dertig megaton TNT. Alle gebouwen zouden binnen een straal van 10 kilometer (6,2 mijl) van het epicentrum van de inslag vallen. Ongeveer 20 km (12,4 mijl) zouden alleen houten frameconstructies instorten. Na 30 km (19 mijl) zouden glazen ruiten worden ingeslagen.
De Barringer-meteoorkrater in Arizona is ontstaan door een inslag die qua grootte en opbrengst iets kleiner was dan die van Tunguska. Toch creëerde het een gat van een kilometer breed in de aarde, waarbij wezens in het prehistorische Amerika binnen een straal van 6 kilometer (4 mijl) werden gedood of ernstig werden verwond. Bij het evenement in Chelyabinsk, dat plaatsvond op 15 februari 2013, kwam tussen de 60 en 75 keer minder energie vrij dan bij het evenement in 1908 toen het uiteenviel in de atmosfeer. Het had echter een veel kleinere impact dan het Tunguska-evenement. De 1.491 verwondingen (ze waren allemaal niet dodelijk), hoewel veel gebouwen beschadigd waren, werden veroorzaakt door gebroken ruiten.
Je moet zoveel mogelijk afstand houden tot een asteroïde als bekend is dat deze in de richting van je woonplaats gaat. Je moet je voorbereiden om je schrap te zetten als je het licht van de impact opmerkt. Dit komt omdat licht sneller reist dan een schokgolf. Volgens ooggetuigenbeschrijvingen van het Tunguska-evenement, gepubliceerd in het Engels op Wikipedia, zijn ze een korte afstand teruggereden, onderhevig aan een plotselinge verandering in druk door de impact. Ook werden ze blootgesteld aan een verzengende wind. Semenov en zijn vrouw waren ongeveer 60 kilometer (41 mijl) verwijderd van de plaats van de inslag, en zelfs als ze tweemaal die afstand hadden afgelegd, zouden ze nog steeds catastrofale omstandigheden hebben ondervonden.
De exacte veilige afstand tot een asteroïde-inslag is moeilijk vast te stellen omdat deze afhangt van de kenmerken van de asteroïde. Men is het er echter over eens dat tientallen kilometers verwijderd zijn van het epicentrum een goede plek is om te beginnen. Het is cruciaal om te onthouden dat asteroïden niet het enige gevaar vanuit de ruimte zijn. Andere gevaren kunnen onze wereld volledig vernietigen, zoals zonnevlammen, gammastraaluitbarstingen en coronamassa-ejecties. Er is meer onderzoek nodig naar deze gevaren en naar manieren om de gevolgen ervan te minimaliseren. Dit zal de veiligheid van onze wereld en haar bewoners behouden.
