De volgende grote ruimtetelescoop is NASA’s Roman Telescope. Het zal ongekende gegevens verzamelen om enkele van de meest urgente problemen van de astrofysica te beantwoorden. Hoewel het in de eerste plaats een surveytelescoop is, zal het een breder gezichtsveld kunnen vastleggen dan Hubble en James Webb. Er zal een gelijkwaardige mate van gedetailleerde rijkdom beschikbaar zijn. De infraroodbeelden gemaakt door Roman zullen 200 keer groter zijn dan die van Hubble. Door gegevens te verzamelen van miljarden sterrenstelsels, kan het een “3D-model van het universum” creëren. De lancering van de missie van Roman wordt uiterlijk in 2027 verwacht.
Roman zal een veel groter gezichtsveld hebben dan Hubble en Webb, bedreven in het inzoomen voor een close-up van specifieke luchtgebieden. Roman kan bijvoorbeeld een foto maken van het hele sterrenstelsel in één frame. Aan de andere kant werden 400 Hubble-afbeeldingen van verschillende waarnemingen gecombineerd om een recent mozaïek van ons nabije sterrenstelsel, Andromeda, te creëren. Met Roman kunnen onderzoekers slechts twee foto’s maken van een enorm tafereel met dezelfde hoeveelheid informatie. Dankzij de grotere foto’s wordt een recordaantal gegevens verzameld.
Enkele van de meest uitdagende astrofysische onderwerpen zullen worden geholpen door Roman’s uitgebreide kijk op het universum. Het testen van de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein is een van de doelstellingen. Roman zal informatie bieden waarmee wetenschappers nauwkeurig de locatie en scheiding van miljoenen sterrenstelsels kunnen bepalen. Het zal hen helpen de verschillende snelheden van de uitdijing van het universum te begrijpen. De uitkomst zal aangeven of de theorie van de zwaartekracht van Einstein moet worden herzien.
De missie van Roman omvat ook het benutten van zwaartekracht-microlensing om duizenden nieuwe exoplaneten in ons sterrenstelsel te vinden. Met miljarden sterren om te tellen, zal Roman een “zeer nauwkeurige telling van het aantal sterren aanbieden dat exoplaneten zal herbergen.” Een coronagraaf wordt het tweede primaire instrument van Roman. Het is bedoeld om exoplaneten in beeld te brengen die zich in de buurt van hun moederster bevinden, naast het kunnen detecteren van nieuwe exoplaneten. Om de beeldkwaliteit te verbeteren, zullen real-time correcties worden aangebracht door de coronagraaf op Roman terwijl deze grote planeten zoals Jupiter rechtstreeks probeert te vangen.
De ESA levert drie cruciale technologische componenten voor het Romeinse project in ruil voor toegang tot de gegevens van de missie en een plek aan tafel. De “star trackers” zullen worden geleverd door het ruimteagentschap. “Star trackers” zijn kleine telescopen in het ruimteschip die continu sterren volgen om hun positie aan de hemel vast te stellen. Voordat de zonnepanelen van het ruimtevaartuig worden ingezet, zal het batterijen aanbieden om het van stroom te voorzien. Het laatste punt heeft betrekking op de detectoren voor de boordcoronagraaf, die ook zal worden geleverd. Als de coronagraaf succesvol is, zal deze dienen als maatstaf voor de technologie die wordt gebruikt in toekomstige ruimteobservatoria. Ze streven ernaar aardachtige planeten rechtstreeks te fotograferen in de bewoonbare zone van hun moederster.
