De ontwikkeling van de infrastructuur en technologie die nodig is om zaken te doen op de maan door particuliere ruimtevaartondernemingen bevordert NASA’s verheven doel om een zelfvoorzienende maaneconomie te creëren. Dit omvat het verplaatsen van personen en goederen, het uitvoeren van onderzoek, het extraheren van hulpbronnen en zelfs het gebruik van maanijs om raketstuwstof te maken. Men hoopt een markt op de maan te vestigen waar particuliere bedrijven onafhankelijk van de overheid kunnen functioneren.
Ondanks de mogelijkheid van aanzienlijke beloningen, is er een enorm risico verbonden aan investeren in de zich ontwikkelende maanmarkt. In de afgelopen tien jaar heeft de ruimtevaartindustrie ongeveer 272 miljard dollar geïnvesteerd in satellieten en raketten voor een baan om de aarde. Dit komt bovenop de maansector die ongeveer $ 3,3 miljard van dat totaal vertegenwoordigt. Ook de ontwikkeling van andere technologieën is noodzakelijk. De noodzaak is het doel om een zelfvoorzienende maaneconomie tot stand te brengen. Daarbij vormt het een ernstige bedreiging voor de biosfeer van de planeet.
NASA heeft de particuliere sector ingeschakeld om haar doel te bereiken. In dit verband heeft het ontwikkelingsovereenkomsten toegekend aan commerciële ruimtevaartbedrijven die ruimtevaartuigen bouwen en lanceren. Deze ruimtevaartuigen zijn in staat om ladingen en uiteindelijk mensen naar het maanoppervlak te vervoeren. Vanwege de hoge temperaturen op de maan en de gemiddelde afstand tot de aarde, worden deze bedrijven geconfronteerd met grote technologische moeilijkheden om hun apparatuur daar te onderhouden.
NASA heeft het CLPS-initiatief (Commercial Lunar Payload Services) opgericht om een vloot van kleinere robotachtige ruimtevaartuigen te bouwen voor het afleveren van ladingen en vracht naar de maan. Wanneer de gerobotiseerde landers klaar zijn, zal NASA ze kopen via dit programma, dat hun ontwikkeling financiert. Door vracht te vervoeren voor extra betalende klanten kunnen de bedrijven dus meer geld verdienen.
Intuitive Machines en Astrobotic zijn twee bedrijven die strijden om dit jaar op de maan te komen, terwijl Ispace Inc., een Japans bedrijf, al een vaartuig heeft gelanceerd op zijn route naar de maan. Astrobotic richt zich op Oceanus Procellarum, het grootste donkere gebied aan de dichtstbijzijnde kant van de maan, terwijl Intuitive Machines van plan is eind juni de zuidpool van de maan te bereiken. Omdat hun klanten verschillende vrachten wilden testen in de barre maanomgeving, vervoeren deze bedrijven ook niet-NASA-ladingen. Het doel op lange termijn is om een zelfvoorzienende maaneconomie te ontwikkelen door afstand te nemen van NASA als de exclusieve klant van maanactiviteiten en naar andere klanten te gaan.
Het opzetten van een maaneconomie zou zeer voordelig kunnen zijn voor de aarde, ondanks de verschillende technische obstakels die moeten worden overwonnen. Het oogsten van hulpbronnen van de maan kan bijvoorbeeld een kleinere negatieve impact op het milieu hebben dan op aarde, en het gebruik van maanijs als raketbrandstof kan goedkoper zijn en een kleinere negatieve impact op het milieu hebben dan nu ruimtereizen maken. Een zelfvoorzienende maaneconomie kan ook leiden tot de oprichting van nieuwe industrieën en technologie, nieuwe werkgelegenheid creëren en de economie stimuleren.
Het ontwikkelen van een zelfvoorzienende maaneconomie is nog steeds werk in uitvoering, maar particuliere bedrijven boeken vooruitgang bij het creëren van de infrastructuur en technologieën die nodig zijn. De ontwikkeling van ondersteunende industrieën en technologie, evenals het vermogen van particuliere bedrijven om zaken te doen op de maan zonder afhankelijk te zijn van overheidsfinanciering, zullen het succes van de maaneconomie bepalen. De potentiële voordelen van een maaneconomie wegen zwaarder dan de vele obstakels, waardoor het de moeite waard is voor NASA en de particuliere sector om na te streven.
