Het door NASA gelanceerde ruimtevaartuig New Horizons Pluto Probe passeerde bijna acht jaar geleden Pluto. Het blijft echter nieuwe wetenschappelijke bevindingen opleveren. New Horizons vloog langs Pluto tijdens zijn nadering en bracht het ijzige oppervlak van de dwergplaneet binnen 7.800 mijl (12.500 km) van de aarde. Het New Horizons-team presenteerde zijn meest recente bevindingen op de Lunar and Planetary Science Conference (LPSC). LPSC werd gehouden op 14 maart 2023, zowel fysiek als virtueel. De eerste van de drie nieuwe bevindingen verklaarde het begin van Pluto’s flip. Pluto was in het verleden op zijn kant gedraaid, net als de aarde. Wetenschappers waren er echter niet zeker van hoeveel het zijn oriëntatie heeft veranderd.
De ontwikkeling van Sputnik Planitia omvat een 1000 kilometer breed bassin gevuld met stikstofijs dat de helft van het beroemde hartvormige gebied op Pluto omvat. Het is in plaats daarvan door een team van onderzoekers gecrediteerd als de oorzaak van de omslag. Onderzoekers ontdekten zowel parallelle bergketens als diepe valleien. Ze vormen wat zij denken dat een wereldwijd tektonisch systeem is door de koers van Pluto’s flip te volgen met behulp van foto’s van de flyby van New Horizons. Toch bevindt geen van de terreinen die momenteel zichtbaar zijn voor wetenschappers zich op hun oorspronkelijke positie. Dit komt omdat Pluto eerder zijn oriëntatie heeft gewijzigd. In plaats daarvan zijn deze kenmerken waarschijnlijk begonnen langs de evenaar van Pluto. Later verhuisden ze als gevolg van de omslag naar hun huidige plaatsen dichter bij de polen.
De tweede bevinding die tijdens de bijeenkomst openbaar werd gemaakt, is dat de andere kant van Pluto bedekt is met enorme hoeveelheden methaanijs die op messen lijken. Deze methaanafzettingen werden voor het eerst ontdekt door New Horizons nabij de evenaar van Pluto. Verschillende hiervan zijn zo hoog als de wolkenkrabbers van de aarde,
Het meest recente onderzoek onderzocht de effecten van kijkhoeken op het licht dat door oppervlakken wordt gereflecteerd. Het werd gedaan met behulp van foto’s gemaakt door de Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) aan boord van New Horizons. Omdat de oppervlakken “ruwer waren dan de typische ruwheid van Pluto”, ontdekten ze daar vergelijkbare methaanabsorptie-eigenschappen. Methaan bevriest uit de dunne atmosfeer van Pluto op zulke hoogten tijdens koude periodes en verdampt weer in gasvorm tijdens warme tijden.
De derde en afsluitende vondst toonde aan dat de componenten van het sneeuwpopachtige Arrokoth-item in de loop van de tijd geleidelijk aan werden samengesteld. Het verste object ooit verkend door een ruimtevaartuig, Arrokoth. Dit is een klein object in de Kuipergordel, dat op 1 januari 2019 door New Horizons werd gepasseerd. Het meest recente onderzoek toont aan dat Wenu de grootste is van de twee lobben waaruit Arrokoth bestaat. Later evolueerde het uit rotsen die al bestonden in de buitenste regionen van het zonnestelsel.
Vanwege de afstand tot de zon, waardoor het in een “diepvries” staat, is de grotere lob het meest primitieve item dat is bestudeerd. Het bestaat uit een cluster van 12 rotsblokken rond een grotere plaat. De ontdekking van het New Horizons-team is onverwacht. Het voegt nog een stukje toe aan de puzzel van hoe planetesimalen, of kleine ruimtevoorwerpen, zoals Arrokoth en andere objecten in de Kuipergordel, zijn ontstaan.
